Frederic Lord Leighton: Idilio
(Κ. Παλαμάς - Ύμνος της ζωής)
Ζωή! δεν είναι τίποτε γλυκύτερο στον κόσμο
απ’ την πεντάμορφη ζωή, την ηλιοφωτισμένη!
Ζωή, κι αν έρχεσαι γοργά κι από χαρές γεμάτη
κι αν έρχεσαι με βάσανα και μ’ έγνοιες και μ’ αρρώστιες
… και μ’ όλες τις καλοκαιριές και μ’ όλους τους χειμώνες
ζωή, κι όπως κι αν δείχνεσαι, Ζωή, κι ό,τι κι αν είσαι
αν είσαι πράγμα ή όνειρο, καλή κακή κι αν είσαι
χαρά σ’ εσέ, δόξα σ’ εσέ κι αγάπες και τραγούδια!
… Από τον ήλιον η ζωή παίρνει ζωή μονάχα.
Αγάπα και ξεφάντωνε και δούλεψε και ζήσε
και προσηλώσου στη ζωή σαν τον κισσό στο δέντρο
και δέσου με την γην αυτή, στρείδι στο βράχο επάνω
και μη σε μέλει πού θα πας τα μάτια σου όταν κλείσης.
… Ζωή! χαρά, δόξα σ’ εσέ κι αγάπες και τραγούδια!
